ျဖစ္စဥ္မွာ…..ပဲခူးၿမိဳ႕ မဟာေစတီဘုရားအနား ငါးရပ္ကြပ္ ထဲရွိ ကုန္းေပၚေဈးထဲတြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ ၾကက္သားေရာင္းသူမွာ..မတင္ဝင္း..အမည္ရွိေဈးသည္တစ္ဦးျဖစ္သည္…ေဈးဝယ္သူသည္ မတ္ လ ၁၁ရက္ေန႔မွစ၍ ကုန္းေပၚေဈးသို႔ လာေရာက္ခဲ့ေပသည္ သူေရာက္ရွိခဲ့ေသာ အသားေရာင္းသည့္ေဈးတမ္း၌…ၾကက္သားသည္မ်ားရွိပါေသာ္လည္း. အိမ္ၾကက္ ေရာင္းသည့္ဆိုင္ကို ရွာမေတြ႕ေပ…
ထိုစဥ္ ၾကက္သည္မတင္ဝင္းသည္. ..သူ၏ေဈးဗန္းထဲ၌ ထို႔ေန႔တြင္ရွားရွားပါးပါး ပါလာခဲ့ျခင္းမ်ိဳးျဖစ္သည္… သူသည္ထိုေန႔ေဈးေရာင္းမေကာင္းသည့္ရက္လဲဖစ္သည္အေလ်ာက္အနဲငယ္လည္းမႈိင္ေတြေနခဲ့ေပသည္. ထိုစဥ္ေဈးဝယ္သူက သူ႔ဆိုင္ေရွ႕သိုရက္၍ အမဆိုင္အိမ္ၾကက္သားရွိလားဟု ေမးလိုက္ရာ ဝယ္သူ၏ မ်က္ႏွာေတာင္မၾကည့္အားပဲရွိတယ္ ရွိတယ္ဟု…. ကဗ်ာကရာေျပာေ႐ြ႕သူ႔၏ၾကက္ကို ေကာက္ကိုင္လိုက္သည္ ထိုေနာက္မွဝယ္သူ၏မ်က္ႏွာကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္ရာ အသက္ ၄၀. ဝန္းက်င္ခန႔္ရွိသည့္အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးျဖစ္ေနသည္
ထိုအမ်ိဳးသမီး မ်က္ႏွာသ ည္လဲ အနဲငယ္ေဖ်ာ့ေတာ့ေနသည္ကို မတင္ဝင္း သတိထားမိလိုက္သည္ သို႔ေသာ္ ၾကက္ေရာင္းဖို႔ကိုပဲ အာ႐ုံစိုက္၍ အ မ ဘယ္ေလာက္သားလဲဟု ေပ်ာ္႐ႊင္ေသာ္ အသံသဲ့သဲ့ျဖင့္ေမးလိုက္သည္ ေဈးဝယ္သူက ဘယ္ေလာက္ဖိုးရွိလဲဟုေမးရာ တေကာင္လုံးယူ၇၀၀၀ေထာင္သာေပးရန္ေျပာေသာအခါ ေဈးမစစ္ပဲ ဝယ္ယူခဲ့သည္ ေနာက္ေန႔မ်ားမွာလည္းတေကာင္တေကာင္ခ်န္ထားဖို႔ေျပာ၍ေဈးကို ၂ဆပိုေပး၍ဝယ္မည္ဟု ေျပာသြားခဲ့ေသာ ေၾကာင့္ မတင္ဝင္းေပ်ာ္႐ႊင္စြာုဖစ္ေနာက့္ေနမ်ား အိမ္ၾကက္မရမကရွာ၍ေဈးဝယ္သူအလာကိုေမ်ာ္ေနခဲသည္ ေဈးဝယ္သူလဲ ေန႔တိုင္းလာဝယ္၍ ကတိတိုင္းေဈးကို၂ဆေပး ဝယ္ယူခဲ့သည္
ထိုေန႔ မ်ားသည္ ေဈးဝယ္သူေရာ ေရာင္းသူ မတင္ဝင္းပါ ေပ်ာ္႐ႊင္ခဲ့ေသာေန႔ရက္မ်ားျဖစ္ခဲ့ေပသည္။ တေန႔တြင္ မတင္ဝင္း စိတ္ညစ္စရာတခုႀကဳံခဲ့သည္ အေၾကာင္းမွာ အိမ္ၾကက္ရွာ၍မရေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ထိုေန႔တြင္ေဈးဝယ္သူေရာက္လာခဲ့ေသာ္လည္း ေရာင္းစရာၾကက္မရွိသည့္တြက္ ေဈးဝယ္သူ အလြန္မင္းစိတ္ဆိုးသြားသည္။ မတင္ဝင္းလဲ မတန္မရာၾကက္ကို၂ဆေပးဝယ္ေသာ ေဖာက္သည္လြတ္မည္ဆိုးေသာေၾကာင့္ ေနာက္ေန႔ၾကက္မရရေအာင္ရွာေပးမည္ဟု ကတိေပးေခ်ာ့၍ျပန္လႊတ္ခဲ့သည္။ ေနာက္ေန႔သိုေရာက္ေသာ အခါ ေဈးဝယ္သူ ေရာက္လာရာ ၾကက္ကိုေရာင္းေပး လိုက္မွ ေပ်ာ္႐ႊင္စြာ ထြက္သြားေပသည္။
မတင္းဝင္းလဲ မသင္ကာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ေနာက္ေန႔ေဈးမထြက္ပဲ ေဈးဝယ္သူအလာကို အကြယ္မွေခ်ာင္းေနခဲ့သည္ ေဈးဝယ္သူ သည့္သူ၏ဆိုင္ရွိရာသို႔တန္းတန္းမတ္မတ္သြား၍ ဆိုင္ေရွ႕ေရာက္ေသာအခါ ေဒါသထြက္ေသာ အၾကည့္တစုံျဖင့္ေတာက္ေခါက္ခါ ဆိုင္ေရွ႕ကလွည့္ထြက္သြားေလသည္ မတင္ဝင္းလဲ ေဈးဝယ္သူေနာက္မွ လိုက္သြားရာ အိမ္ေရွ႕ထိသို႔ပါသြားခဲ့ေပသည္ ထိုသို႔လိုက္လာသည္ကို ေဈးဝယ္သူသိသြား၍အိမ္ထဲအလည္ေခၚသြင္းခဲ့သည္။
မတင္ဝင္းလဲ လန႔္လန႔္ျဖင့္ အိမ္ထဲသို႔အလည္ဝင္ေတာ့မွ မိသားစု၇ေယာက္ရွိသည့္ အိမ္ေထာင္စုျဖစ္ေနသည္ ထိုအခါ မတင္ဝင္း သည္ တင္းမာေသာေလသံျဖင့္ အိမ္ၾကက္သားကိုဘာ့ေၾကာင့္တေနတေကာင္မရမကဝယ္သလဲ ဟုေမးရာ ေဈးဝယ္သူက တည္ၾကည္ေသာ မ်က္ႏွာေဘးျဖင့္ႀကိဳက္လို႔ဟု ျပန္ေျဖလိုက္ေတာ့သည္။ The end
ယခုလို Stay Home ကာလမွာ ျပုံးေပ်ာ္နိုင္ၾကပါေစ…. မူရင္းေရးသူအား ေလးစားစြာျဖင့္ ခရက္ဒစ္။
Unicode
ဖြစ်စဉ်မှာ…..ပဲခူးမြို့ မဟာစေတီဘုရားအနား ငါးရပ်ကွပ် ထဲရှိ ကုန်းပေါ်ဈေးထဲတွင် ဖြစ်ပွားခဲ့ခြင်းဖြစ်သည် ကြက်သားရောင်းသူမှာ..မတင်ဝင်း..အမည်ရှိဈေးသည်တစ်ဦးဖြစ်သည်…ဈေးဝယ်သူသည် မတ် လ ၁၁ရက်နေ့မှစ၍ ကုန်းပေါ်ဈေးသို့ လာရောက်ခဲ့ပေသည် သူရောက်ရှိခဲ့သော အသားရောင်းသည့်ဈေးတမ်း၌…ကြက်သားသည်များရှိပါသော်လည်း. အိမ်ကြက် ရောင်းသည့်ဆိုင်ကို ရှာမတွေ့ပေ…
ထိုစဉ် ကြက်သည်မတင်ဝင်းသည်. ..သူ၏ဈေးဗန်းထဲ၌ ထို့နေ့တွင်ရှားရှားပါးပါး ပါလာခဲ့ခြင်းမျိုးဖြစ်သည်… သူသည်ထိုနေ့ဈေးရောင်းမကောင်းသည့်ရက်လဲဖစ်သည်အလျောက်အနဲငယ်လည်းမှိုင်တွေနေခဲ့ပေသည်. ထိုစဉ်ဈေးဝယ်သူက သူ့ဆိုင်ရှေ့သိုရက်၍ အမဆိုင်အိမ်ကြက်သားရှိလားဟု မေးလိုက်ရာ ဝယ်သူ၏ မျက်နှာတောင်မကြည့်အားပဲရှိတယ် ရှိတယ်ဟု…. ကဗျာကရာပြောရွေ့သူ့၏ကြက်ကို ကောက်ကိုင်လိုက်သည် ထိုနောက်မှဝယ်သူ၏မျက်နှာကို မော့ကြည့်လိုက်ရာ အသက် ၄၀. ဝန်းကျင်ခန့်ရှိသည့်အမျိုးသမီးတစ်ဦးဖြစ်နေသည်
ထိုအမျိုးသမီး မျက်နှာသ ည်လဲ အနဲငယ်ဖျော့တော့နေသည်ကို မတင်ဝင်း သတိထားမိလိုက်သည် သို့သော် ကြက်ရောင်းဖို့ကိုပဲ အာရုံစိုက်၍ အ မ ဘယ်လောက်သားလဲဟု ပျော်ရွှင်သော် အသံသဲ့သဲ့ဖြင့်မေးလိုက်သည် ဈေးဝယ်သူက ဘယ်လောက်ဖိုးရှိလဲဟုမေးရာ တကောင်လုံးယူ၇၀၀၀ထောင်သာပေးရန်ပြောသောအခါ ဈေးမစစ်ပဲ ဝယ်ယူခဲ့သည် နောက်နေ့များမှာလည်းတကောင်တကောင်ချန်ထားဖို့ပြော၍ဈေးကို ၂ဆပိုပေး၍ဝယ်မည်ဟု ပြောသွားခဲ့သော ကြောင့် မတင်ဝင်းပျော်ရွှင်စွာုဖစ်နောက့်နေများ အိမ်ကြက်မရမကရှာ၍ဈေးဝယ်သူအလာကိုမျော်နေခဲသည် ဈေးဝယ်သူလဲ နေ့တိုင်းလာဝယ်၍ ကတိတိုင်းဈေးကို၂ဆပေး ဝယ်ယူခဲ့သည်
ထိုနေ့ များသည် ဈေးဝယ်သူရော ရောင်းသူ မတင်ဝင်းပါ ပျော်ရွှင်ခဲ့သောနေ့ရက်များဖြစ်ခဲ့ပေသည်။ တနေ့တွင် မတင်ဝင်း စိတ်ညစ်စရာတခုကြုံခဲ့သည် အကြောင်းမှာ အိမ်ကြက်ရှာ၍မရသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ထိုနေ့တွင်ဈေးဝယ်သူရောက်လာခဲ့သော်လည်း ရောင်းစရာကြက်မရှိသည့်တွက် ဈေးဝယ်သူ အလွန်မင်းစိတ်ဆိုးသွားသည်။ မတင်ဝင်းလဲ မတန်မရာကြက်ကို၂ဆပေးဝယ်သော ဖောက်သည်လွတ်မည်ဆိုးသောကြောင့် နောက်နေ့ကြက်မရရအောင်ရှာပေးမည်ဟု ကတိပေးချော့၍ပြန်လွှတ်ခဲ့သည်။ နောက်နေ့သိုရောက်သော အခါ ဈေးဝယ်သူ ရောက်လာရာ ကြက်ကိုရောင်းပေး လိုက်မှ ပျော်ရွှင်စွာ ထွက်သွားပေသည်။
မတင်းဝင်းလဲ မသင်ကာ ဖြစ်သောကြောင့်နောက်နေ့ဈေးမထွက်ပဲ ဈေးဝယ်သူအလာကို အကွယ်မှချောင်းနေခဲ့သည် ဈေးဝယ်သူ သည့်သူ၏ဆိုင်ရှိရာသို့တန်းတန်းမတ်မတ်သွား၍ ဆိုင်ရှေ့ရောက်သောအခါ ဒေါသထွက်သော အကြည့်တစုံဖြင့်တောက်ခေါက်ခါ ဆိုင်ရှေ့ကလှည့်ထွက်သွားလေသည် မတင်ဝင်းလဲ ဈေးဝယ်သူနောက်မှ လိုက်သွားရာ အိမ်ရှေ့ထိသို့ပါသွားခဲ့ပေသည် ထိုသို့လိုက်လာသည်ကို ဈေးဝယ်သူသိသွား၍အိမ်ထဲအလည်ခေါ်သွင်းခဲ့သည်။
မတင်ဝင်းလဲ လန့်လန့်ဖြင့် အိမ်ထဲသို့အလည်ဝင်တော့မှ မိသားစု၇ယောက်ရှိသည့် အိမ်ထောင်စုဖြစ်နေသည် ထိုအခါ မတင်ဝင်း သည် တင်းမာသောလေသံဖြင့် အိမ်ကြက်သားကိုဘာ့ကြောင့်တနေတကောင်မရမကဝယ်သလဲ ဟုမေးရာ ဈေးဝယ်သူက တည်ကြည်သော မျက်နှာဘေးဖြင့်ကြိုက်လို့ဟု ပြန်ဖြေလိုက်တော့သည်။ The end
ယခုလို Stay Home ကာလမှာ ပြုံးပျော်နိုင်ကြပါစေ…. မူရင်းရေးသူအား လေးစားစွာဖြင့် ခရက်ဒစ်။
