အမကေို ခစြျတဲ့သူတိုငျး ဖတျကွည့ျပါ (မကြျရညျခိုငျဖို့တော့ လိုမယျ)” မကြျရညျခိုငျမှဖတျပါ ”” နင့ျမှာ ဘာစောကျလုပျ ရှိလို့လဲ့ ပိုကျဆံတှေ အရမျးသုံးဖွုနျး နရေတာ့ ”“ဟာ့ အမကေလညျး ကြှနျုပျဆိုရငျ အမွဲအကောငျးမမွငျဘူး့ ”” ဟဲ့ မသကောငျ ငါ ပွောတာ ဘာမှားလို့လဲသခေငြျစိုးလရေဲ့ ”” အမေ သားကိုဘဲ ဆဲနတောပဲ့ တောျပွီဗြာ့ အမေ့ကို မနှိပျပေးတော့ဘူး ”
” မနှိပျပေးလညျး နေ့ ကွှကွှ !!”ဘူးသီးကွောျရောငျးသော အမကေ စိတျတိုတိုဖွင့ျ ပွော လိုကျသညျ ။
နောကျတဈနေ့မှ မိုး အရမျးခြုပျလို့ သားက အိမျပွနျမလာ” ဘယျတှေ လြှောကျသှားနတောလဲ မသိဘူးဒီကောငျစုတျလေး့ “မအေ က စိတျပူနတောပေါ့ ။ကို သံခြောငျးက စာလာပို့ သညျ ။သံ ခြောငျးဆိုတာ ဆိုကျကားဆရာ ဦးလေးကွီးပါ
” ဟဲ့ မွဝငျး့ နင့ျသားကငါ့ကို စာပေးသှားတယျ”မိခငျစာကို ကပွာကယာ ယူပွီး ဖတျလိုကျ သညျစာထဲမှာ ရေးထားတာတှကေ” အမေ သားကို ဆူဘဲဆူနတေယျဆဲဘဲ ဆဲတယျသားကို ဆဲတနျး မအောငျလို့ အပွဈဘဲမွငျတယျအမေ ပွောသလိုမြိုး
ဆယျတနျးအောငျမှ ပညာတတျ ဘှဲ့ရ ခမြျးသာမှာ မဟုတျဘူးဆိုတာ သား အမေ့ကို လကျတှေ့ ပွမ ယျသားခမြျးသာလာမယျ တဈနေ့ အမေ ဆီပွနျလာမယျ”
စာကို ဖတျပွီးသှားတော့” သားလေးရယျ့ မမေကေို ထားသှားတာလားကှယျ့ မငျး အထငျတှေ လှဲနပွေီကှယျ “ပွောပွီး ငုတျတုတျထိုငျခကြာ ငိုခလြိုကျပါတော့သညျ ။
ဆိုကျကားဆရာ ကိုသံခြောငျးက” ဟဲ့မွဝငျး့ ဘာဖွဈတာလဲ့ ဘာဖွဈတာလဲဟဲ့”တရှုံ့ရှုံ့ တရှိုကျ ရှိုကျ ငိုယိုနသေော မွဝငျးကငိုသံလှိုဏျခေါငျး ဝဲဝဲကွီးဖွင့ျ
” ကို သံခြောငျးရယျ့ ကြှနျမ သားလေးကြှနျမကို အထငျလှဲသှားပွီ့ သူကြှနျမကို ထားသှားပွီး ငှကေို သှားရှာနတေယျသူ အမွငျတှေ မှားသှားပွီ ”” အေ့ ဟုတျလား “” ဟုတျတယျ ရှငျ့”အသကျ ၁၄ နှဈရှယျ သူ့သားကိုစိတျပူနမေိသညျ ။
တဈရကျလညျး ပွနျမလာ ။နှဈရကျလညျး ပွနျမလာ ။တဈနှဈလညျး ပွနျမလာ ။နှဈနှဈလညျး ပွနျမလာ ။သုံးနှဈလညျး ပွနျမလာ ။ဆယျနှဈလောကျ ကွာမှ ပွနျလာသညျ ။ဒါတောငျ လမျးမှာ ကိုသံခြောငျးကိုမှတျမိလို့ ပါ ။” အနျကယျ့ အနျကယျက ဦးသံခြောငျးမှတျလား
” ကြှနျတောျကို မမှတျမိဘူးလားကြှနျတောျပါ မောငျကြောကျခဲလအေကောငျးစား ကားကွီးက နဆေငျးလာသော မောငျကြောကျခဲပါလားအံသွောျ လှပစှေပါတကား ။
” ဟေ့ မငျးက မောငျကြောကျခဲလား”” အငျး ဟုတျတယျ ။ကြှနျတောျက မောငျကြောကျခဲပါ ။ဒါက ကြှနျတောျမြိုးသမီး စုနှငျး ”” မငျ်ဂလာပါ အနျကယျ “” အေးအေး သမီး “” အနျကယျ့ အနျကယျ အမကေောအမကေော ဟငျ ။ကြှနျတောျ အမကေောဟငျ”” မငျး အမလေား ”” အငျး ဟုတျတယျလေ့ ။ကြှနျတောျ အမေ ဘူးသီကွောျ မမွဝငျးလေ””ဘူးသီးကွောျမမွဝငျးရဲ့ သားတဲ့ ဟယျအေးဟယျ အတောျလေးကို ပွောငျးသှားတယျကွည့ျစမျး ။ဆယျနှဈကွာပွီးမှ ကားတှေ ပါတှနှေင့ျအတောျလေး ခမြျးသာသှားတယျ ။သူယူတဲ့ မိနျးမက ခမြျးသာ တာကို ။”ပတျ ဝနျး ကငြျက ပွောလို့နသေညျ ။
အမနေသေော တဲဓနိ ထရံကာ တဲစုတျလေးကို ပွနျရောကျလာခဲ့သညျအရမျးကို လှမျးမောစရာ အငှေ့သကျလေးတှေ တဖငြျးဖငြျး ရိုကျခတျနသေညျအိမျဦးခနျးမှာ အမေ့ရဲ့ ဓာတျပုံကို ခြိတျ ထား သညျ
အမသေတော (၅) နှဈကွာပွီတဲ့အမကေ ကြှနျတောျထှကျသှားပွီ(၂) ကွာမှာလဖွေတျ တယျတဲ့ အမေ လဖွေတျတဲ့ လူမမာ အနားမှာဘယျသူမှ မရှိဘူးတဲ့သုံးနှဈလောကျ မမေဟော ဆန့ျတငငျင ငျနဲ့ အိပျယာထဲမှာ ခြီးလူးလူး သလေူးလူးဖွဈခဲ့ရတယျ
ဆိုကျကားဆရာ ဦးသံခြောငျးရဲ့ သမီးတှကေလာပွီး ဝိုငျးလုပျပေးတယျတဲ့မမေကေ ကြှနျတောျကို စောင့ျရငျးမိုးသညျးညတဈညမမှာ အအေးမိပွီးလဖွေတျသှားတာတဲ့ ဗြ ။
မကြျရညျတှေ စီးကရြငျး ဦးသံခြောငျးကပွောနသေညျ ။မောငျကြောကျခဲလညျး မကြျရညျတှေ စီး ကရြငျး အမေ ဘူးသီးကွောျ မွဝငျးရဲ့ ဓာတျပုံကို ကွည့ျနတေယျ ။
” မငျး အမကေ မငျးကို သိပျခစြျရှာတယျကှာမငျး အိမျက ထှကျသှားပွီးတော့ သူခငျမမြစားနိုငျ မသောကျနိုငျ တမှိုငျမှိုငျ တထှထှေနှေင့ျ ။ စြေးလညျး မရောငျးနိုငျ ။ အိပျလညျးမအိပျနိုငျ ။ စား လညျး မစားနိုငျ ။ သူခငျမမြှာအိမျရှေ့ထရံကာ အပေါကျဝမှာ မငျးပွနျလာမယ့ျ အခြိနျထိ သူစောင့ျ နခေဲ့တာ ။မငျးက သူ့ရဲ့ တဈဦးတညျးသော သားကို ။”
” ကြှနျတောျ မှားသှားပွီဗြာ့ ဦးသံခြောငျးရာကြှနျတောျ အရမျးမှားသှားပွီဗြာ ။ကြှနျတောျ အမေ့ ကို မပဈသှားသင့ျဘူး ။အဝေးကွီးမှာ ငှသှေားမရှာသင့ျဘူး ။အမေ့ မှာ သားက ကြှနျတောျ တဈ ယောကျဘဲရှိတာ ။
ကြှနျတောျ မေ့သှားခဲ့တယျ ။ကြှနျတောျ ကို အမကေ မခစြျဘူး ထငျခဲ့တာ ။အမကေ အမွဲတမျး ဆဲဆိုနခေဲ့လို့ကြှနျတောျကို မခစြျဘူး ထငျခဲ့တာ ဦးသံခြောငျးရာ ။”
” မငျးထငျလို့ပါကှာ့ မငျး အမကေ လဖွေတျသှားတာတောငျ အိပျယာမှာ ဘုနျးဘုနျးလဲနလေညျး အိမျရှေ့လညျး ကျိုဘဲ ကွည့ျပွီး သူမကြျရညျ ကနြတောကှသူမငျးကို မြှောျနတော ။ ေ
နာကျဆုံး နောကျဆုံးသူထမငျးတှေ မစားနိုငျဘဲ အသကျထှကျခါးခြိနျထိတောငျ မငျးကို မြှောျခဲ့တာ ပါကှာ “ပွောတော့ ကြောကျခဲ တဈယောကျ သူမှာပါလာခဲ့သော အမေ့ကို ကနျတော့မယျဆိုတဲ့ ငှသေိနျးငါးရာအိတျကွီးကို သူကွည့ျလိုကျသညျ ။
အစက သူစိတျကူးထဲမှာ ကနျတော့ရငျး တှေ့လားအမေ သားပွောသားပဲ ။သား ငှတှေေ ရှာပွီး အမေ ဆီပွနျလာမှာပါလို့ ။သား သိနျးငါးရာအခု ရလာပွီ ။အမေ အမွဲတမျး ငှမေရှာနိုငျဘူး ။အသုံးဖွုနျးကွီးတဲ့ အကောငျ ။
အမေ ဆဲတဲ့ အကောငျက အခု ငအေမြားကွီး ရှာလာနိုငျပွီလို့ သူကွှားမလို့သူစိတျကူးလာတာ ။ အခုတော့ သူထငျတာနဲ့တဈခွားဆီ ဖွဈနသေညျ ။
ဦးကြောကျခဲက စာရှကျတဈရှကျကို ပေးသညျ ။ဒါက မငျး အမေ လဖွေတျနရေငျး အိပျယာမှာ ရေးသှားခဲ့သော စာ မောငျကြောကျခဲ ။သူမကြျရညျကို ကပွာကယာ သုတျပွီး ဖွညျဖတျကွည့ျ လိုကျသညျ ။
ပညာမဲ့တဈယောကျ၏ လကျရေးမို့ သတျပုံက မသသေတျလှပါ ။ ညဈတီးညဈပတျ စုတျတီး စုတျညတျ ဖွဈနသေော အမေ့လကျရေးကဘာတှရေေးထားလဲဆိုရငျ
” သားရယျ့ မငျး ပွနျမလာသေးဘူးလားကှယျမငျး ကို အသုံးဖွုနျးကွီးတယျ ပွောတာ မငျး စိတျမဆိုးပါနဲ့မငျး လူဘဝမှာ ငှမေသုံးတတျမှာစိုးလို့ပါ ။ ငှေ၏ တနျဖိုးကို မသိမှာဈိုးလို့ပါ ။အမကေ မငျးကို သုံးစခေငြျတာပေါ့ကှယျ ။အမေ့ သားလေးဘဲ ။
အမေ ရှာတာ မငျးအတှကျပဲလမေငျးဒါတှေ နားမလညျပါဘူး ။ မငျးတဈနေ့မိဘနရောရောကျရငျ နားလညျလိမ့ျမယျ ။ မငျးကို ဆဲတာကလညျး မငျးအပွဈမွငျခွငျမွငျမယျ ။
မငျးအမေ ငါကပညာမဲ့ တဈယောကျလေ ။ မဆိုဆုံးမတတျဘူးကှယျ ။ဒါပမေယ့ျ မငျးကို ကောငျး စခေငြျတယျ ။ အမမေငျးကို လူတောျတဈယောကျ ဖွဈစခေငြျတယျ သား ။
မငျးပညာတတျ ဘှဲ့ရအောငျ အမကေိုယျတိုငျ ဘူးသီးကွောျ ရောငျးပွီး ကြောငျးထားပေးမယျ သား ။မငျး တက်ကသိုလျရောကျလို့ ကြောငျးစာတကျနိုငျအောငျလညျး အမေ ဘူးသီးကွောျရောငျးမယျ သား ။မငျးမသိပါဘူးကှယျ အမေ မငျး နောကျကှယျမှာငပိရညျနှင့ျထမငျးစားပွီး ဘူးသီးကွောျ ကိုကျနရေတဲ့အကွောငျးတှေ ။
မငျးအတှကျ စုဗူးလေးမှာ ဖယျဖယျထားပွီး ကြောငျးစရိတျတှေ စုထားပေးတာတှေ ။ အမေ တောငျ အဝတျစားသဈ မဝယျဘဲ ။ မငျး ဒီနှဈဆယျတနျးအောငျရငျ ကြောငျးဆကျတကျဖို့ အဝတျစားသဈကို အမခြေုပျထားခဲ့တယျ ။
မငျးဆယျတနျးအောငျမယျလို့ အမထေငျခဲ့တာ ။ မငျး ဆယျတနျး မအောငျတော့ အမေ စိတျတို တာ ပေါ့ကှယျ ။ အဲဒါကွောင့ျ မငျးကိုအောျပွီး ဆဲခဲ့တာပါ ။ မငျးမို့လို့ကှယျ အမေ့ကို ထားပွီးပဈ သှားရဈတယျ ။ အမေ့မှာလေ မငျးကို မြှောျနရေတာသိလား ။
အမေ မငျးကွောင့ျ အအေးမိပွီး လဖွေတျသှားပွီကှယျ ။ အမေ မှာ သားဆိုလို့ မငျးဘဲရှိတာ လေ မငျး ခမြျးသာတာ မခမြျးသာတာ အမေ ဂရုမစိုကျဘူးမလိုခငြျဘူး ။ အမလေိုခငြျတာ မငျးရဲ့ သိ တတျမူ ။
အမကေိုကွငျနာမူ ။ အမကေို ခစြျပါတယျဆိုပွီး ထှေးဖကျထားမူတှပေါ ။ “ဆိုတဲ့ စာလေးဘဲ ဖတျ နိုငျတယျ ။ ဆကျမဖတျနိုငျတော့ဘူး ငိုတာမှ ရှိူကျကွီးတငငျငငျကို ငိုတာ ။ အသကျငငျ သှား လော ကျအောငျ ငိုယိုပွီး ငိုသံတှဖွေင့ျ” မမေေ ရယျ သားမိုကျကို ခှင့ျမလှှတျပါနဲ့ ။
ကြှနျတောျ မှားသှားပွီဗြာ “ဆိုကာ ငှသေိနျးငါးရာ အထုပျကွီးကို ဇီဖှင့ျပွီး အကုနျလုံး ယူကာ လှှင့ျပဈထ လိုကျသညျ ။” ဒီ ဘာမဟုတျ စောကျသုံးမကတြဲ့ ငှတှေနှေင့ျ အမကေို ကြှနျတောျ လဲလိုကျမိပွီ ။ မိနျးမ ကို စောကျသုံးမကဘြူး ကှာ ။
ကိုကို မမေေ့ကို ငှတှေနှင့ျ လဲလိုကျမိပွီ။ကို တကယျ စောကျသုံးမကတြာ ။ ဟော့ဒီ အသိဉာဏျမ ရှိတဲ့ ဦးနှောဏျ “ကိုယ့ျခေါငျးကို ပွနျရိုကျနမေိသညျ ။
” တောျပါတော့ မောငျရယျ့ တောျပါတော့ နောျ”” အမေ သနားပါတယျ ။ အမေ လဖွေတျသှား တာတောငျကို အနားမှာမရှိခဲ့ဘူး ။ သူ သားတဈယောကျလုံးမရှိခဲ့ဘူး ။ တကယျဆျို ဒီငှတှေကေ ဘာမှအရေးမပါဘူးတကယျတမျး အရေးပါတာ မမေေ ။
မမေကေိုမမေေ့ကို ကငျကွငျနာနာ မထှေးပျိုကျလိုကျရဘူး ။အဲဒီ စောကျသုံးမကတြဲ့ ငှတှေကေ တကယျတမျးတော့ဘာမှ အသုံးမဝငျဘူး ။ မမေရေယျ ကြှနျတောျကို ခှင့ျလှှတျပါ ” ပွောရငျးအမေ လို့ အကယြျကွီး အောျငိုလိုကျမိပါတော့သညျ။
Message . . . ” သင့ျမိဘကို ထားပွီး ရပျဝေးမှာ ငှသှေားမရှာနဲ့ အမသေရေငျ အဲဒီငှကေ အစား ပွနျမ ဝယျပေးနိုငျဘူး
Credit:original uploader
