ငွေချေး စာချုပ်ကို အရောင်းအဝယ်စာချုပ်ဆိုပြီး ခေါင်းစဉ်ပြောင်း မချုပ်ကြပါနဲ့၊ ပြဿနာရှိနိုင်လို့ပါ…
ယနေ့ ရပ်ကွက်ထဲတွင် အဖြစ်များသော ပြသနာတစ်ခုကတော့ ငွေချေးခြင်း နှင့် အရောင်းအဝယ်စာချုပ် ဖြစ်ပါသည်။
ငွေလိုအပ်သူက ငွေကြေးတတ်နိုင်သူထံ ချေးသည်။ (ငွေကြေးတတ်နိုင်သူ ဟု သုံးရခြင်းမှာ ထိုသူများသည်
ငွေတိုးချစား သူများမဟုတ်သည်ကို ဆိုလိုပါသည်။) ငွေကြေးတတ်နိုင်သူကလည်း ငွေချေးငှားသူ နှင့်
ခင်မင်ရင်းနှီး၍သော် လည်းကောင်း သို့မဟုတ် လက်ထဲဒီအတိုင်းကိုင်ထား သောငွေ နည်းနည်းတိုးပွားလာလျင်
တိုးစေရန်သော်လည်းကောင်းဖြင့် ငွေချေးပေးကြလေ့ရှိသည်။
သို့ရာတွင် ငွေချေးခြင်းကို ခိုင်မာစေရန် အလို့ငှာလည်းကောင်း အရပ်ထဲတွင် ကြားသိနေရသော လိုင်စင်မရှိဘဲ
ငွေချေးလျင် ထောင်ဒဏ် ၅ နှစ်ဆိုသော အရာကို ရှောင်ကွင်းလို၍ သော်လည်းကောင်း ငွေချေးသည့်ကိစ္စကို စာချုပ်ချုပ်ဆိုကြရာတွင်
ငွေချေးစာချုပ်ဟူ၍ ချုပ်ဆိုကြခြင်း မပြုကြဘဲ ငွေယုံကြည်အပ်နှံစာချုပ် သို့မဟုတ် အိမ်အရောင်းအဝယ် စာချုပ် ဟူ၍ ချုပ်ဆိုကြသည်။
(ရှေ့နေနှင့် ချုပ်ဆိုကြသည်က နည်းသည်။ ရှေ့နေခ ပေးရမှာ တွန့်တိုကြသည်။ အကျိုး ဆက်ကား) ဥပဒေကို သေချာမသိပဲ
ငါသိငါတတ်ဟူသော ပညာရှိဉာဏ်ဖြင့် ချုပ်ဆိုကြသည်။
ထိုသို့ ငွေချေးခြင်းကို အိမ်အရောင်းအဝယ် စာချုပ် ချုပ်ဆိုပြီးနောက် ငွေဆပ်ရန် သတ်မှတ်ကာလ ရောက်သည့် အခါ ပြဿနာတက်လေပြီ။
အမှန်တကယ် လုပ်ထားသည့် ကိစ္စမှာ ငွေချေးခြင်းဖြစ်သည်။ သို့သော် စာချုပ်က အရောင်းအဝယ် စာချုပ်။ ငွေချေးငှားသူက ပြန်မဆပ်လျင်
မည်သို့ တရားစွဲမည်နည်း။ ငွေရလိုမှုနဲ့ စွဲမည်လား သို့တည်းမဟုတ် အိမ်လက်ရောက် ရလိုမှုနဲ့ စွဲမည်လား။
အမှုပုံစံ အရွှေးမှားလျင်တော့ မိအေးနှစ်ခါနာဖို့သေချာ လေပြီ။ စာချုပ်တစ်စောင်ကို ဥပဒေ တတ်သိနားလည်သူများနှင့် မချုပ်ဆိုပဲ
ငါသိငါတတ်ခြင်း ဟူသည့် မာန။ မလိုအပ်ပဲ တွန့်တိုသော နှမျောစိတ်က ပေးသည့် ဒုက္ခဖြစ်ပါသည်။ ဥပဒေတွင် ဆိုရိုးစကားရှိသည်။
“ဥပဒေ၏ အကူအညီကို တောင်းခံလိုလျင် သန့်ရှင်းသောလက်ဖြင့် တောင်းခံပါ” ဟူ၏ ။ မည်သည့် ကိစ္စမဆို ရိုးသားမှု ရှိရန်လိုပါသည်။
ငွေချေးခြင်းကို ငွေချေးစာချုပ် ဟူ၍ ရိုးရိုးရှင်းရှင်း ချုပ်ဆိုကြရန်လိုသည်။ မိမိသည် ငွေတိုးချစားခြင်းဖြင့် အသက်မွေး ဝမ်းကျောင်း ပြုနေသူ မဟုတ်ပါက
ငွေတိုးချေစားခြင်းဥပဒေကို ကြောက်နေရန်မလိုပါ။ ထောင်ဒဏ် ၅ နှစ်ဆိုသည့် ဥပဒေက မိမိအတွက် သက်ရောက်ခြင်းမရှိပါ။ ထို့ကြောင့် အချုပ်ဆိုရသော် မည်သည့်စာချုပ်မဆို ချုပ်ဆိုရခြင်းမှာ လွယ်သည် ။
မည်သူမဆို လွယ်လွယ်ချုပ်ဆိုတတ်သည်။ သို့သော် စာချုပ်ချုပ်ခြင်းသည် ထို့လောက် လွယ်သည် မဟုတ်ပါ။ ဥပဒေကို နားလည်သူသည်
စာချုပ်ကို ချုပ်ဆိုစဉ်က အချိန်အတွက်မတွေးပါ။ အဆုံးသတ်ကိုသာ ကြိုတွေးပါသည်။ ပြဿနာ ဖြစ်လာခဲ့လျှင် ချုပ်ဆိုခဲ့တဲ့ စာချုပ်က
ဥပဒေအရဘောင်ဝင်အောင် ဖြေရှင်းရလွယ်အောင် ချုပ်ဆို ပေးကြရသည်။ သို့ဖြစ်၍ စာချုပ်လွယ်လွယ် မချုပ်ဆိုကြပါနှင့် ဟုသာ တင်ပြအပ်ပါသည်။
U Aung Zay Ya (စာချုပ်ရှေ့နေ)
Zawgyi
ေငြေခ်း စာခ်ဳပ္ကုိ အေရာင္းအဝယ္စာခ်ဳပ္ဆုိၿပီး ေခါင္းစဥ္ေျပာင္း မခ်ဳပ္ၾကပါနဲ႔၊ ျပႆနာရွိႏုိင္လို႔ပါ…
ယေန့ ရပ္ကြက္ထဲတြင္ အျဖစ္မ်ားေသာ ျပသနာတစ္ခုကေတာ့ ေငြေခ်းျခင္း ႏွင့္ အေရာင္းအဝယ္စာခ်ဳပ္ ျဖစ္ပါသည္။
ေငြလိုအပ္သူက ေငြေျကးတတ္ႏိုင္သူထံ ေခ်းသည္။ (ေငြေျကးတတ္ႏိုင္သူ ဟု သံုးရျခင္းမွာ ထိုသူမ်ားသည္
ေငြတိုးခ်စား သူမ်ားမဟုတ္သည္ကို ဆိုလိုပါသည္။) ေငြေျကးတတ္ႏိုင္သူကလည္း ေငြေခ်းငွားသူ ႏွင့္
ခင္မင္ရင္းႏွီး၍ေသာ္ လည္းေကာင္း သို့မဟုတ္ လက္ထဲဒီအတိုင္းကိုင္ထား ေသာေငြ နည္းနည္းတိုးပြားလာလ်င္
တိုးေစရန္ေသာ္လည္းေကာင္းျဖင့္ ေငြေခ်းေပးျကေလ့ရွိသည္။
သို့ရာတြင္ ေငြေခ်းျခင္းကို ခိုင္မာေစရန္ အလို့ငွာလည္းေကာင္း အရပ္ထဲတြင္ ျကားသိေနရေသာ လိုင္စင္မရွိဘဲ
ေငြေခ်းလ်င္ ေထာင္ဒဏ္ ၅ ႏွစ္ဆိုေသာ အရာကို ေရွာင္ကြင္းလို၍ ေသာ္လည္းေကာင္း ေငြေခ်းသည့္ကိစၥကို စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုျကရာတြင္
ေငြေခ်းစာခ်ဳပ္ဟူ၍ ခ်ဳပ္ဆိုျကျခင္း မျပဳျကဘဲ ေငြယံုျကည္အပ္ႏွံစာခ်ဳပ္ သို့မဟုတ္ အိမ္အေရာင္းအဝယ္ စာခ်ဳပ္ ဟူ၍ ခ်ဳပ္ဆိုျကသည္။
(ေရွ႔ေနႏွင့္ ခ်ဳပ္ဆိုျကသည္က နည္းသည္။ ေရွ႔ေနခ ေပးရမွာ တြန့္တိုျကသည္။ အက်ိဳး ဆက္ကား) ဥပေဒကို ေသခ်ာမသိပဲ
ငါသိငါတတ္ဟူေသာ ပညာရွိဥာဏ္ျဖင့္ ခ်ဳပ္ဆိုျကသည္။
ထိုသို့ ေငြေခ်းျခင္းကို အိမ္အေရာင္းအဝယ္ စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုျပီးေနာက္ ေငြဆပ္ရန္ သတ္မွတ္ကာလ ေရာက္သည့္ အခါ ျပႆနာတက္ေလျပီ။
အမွန္တကယ္ လုပ္ထားသည့္ ကိစၥမွာ ေငြေခ်းျခင္းျဖစ္သည္။ သို့ေသာ္ စာခ်ဳပ္က အေရာင္းအဝယ္ စာခ်ဳပ္။ ေငြေခ်းငွားသူက ျပန္မဆပ္လ်င္
မည္သုိ႕ တရားစြဲမည္နည္း။ ေငြရလိုမႈနဲ႔ စြဲမည္လား သို့တည္းမဟုတ္ အိမ္လက္ေရာက္ ရလိုမႈနဲ႔ စြဲမည္လား။
အမႈပံုစံ အေရႊးမွားလ်င္ေတာ့ မိေအးႏွစ္ခါနာဖို့ေသခ်ာ ေလျပီ။ စာခ်ဳပ္တစ္ေစာင္ကို ဥပေဒ တတ္သိနားလည္သူမ်ားႏွင့္ မခ်ဳပ္ဆိုပဲ
ငါသိငါတတ္ျခင္း ဟူသည့္ မာန။ မလိုအပ္ပဲ တြန့္တိုေသာ ႏွေမ်ာစိတ္က ေပးသည့္ ဒုကၡျဖစ္ပါသည္။ ဥပေဒတြင္ ဆိုရိုးစကားရွိသည္။
“ဥပေဒ၏ အကူအညီကို ေတာင္းခံလိုလ်င္ သန့္ရွင္းေသာလက္ျဖင့္ ေတာင္းခံပါ” ဟူ၏ ။ မည္သည့္ ကိစၥမဆို ရိုးသားမႈ ရွိရန္လိုပါသည္။
ေငြေခ်းျခင္းကို ေငြေခ်းစာခ်ဳပ္ ဟူ၍ ရိုးရိုးရွင္းရွင္း ခ်ဳပ္ဆိုျကရန္လိုသည္။ မိမိသည္ ေငြတိုးခ်စားျခင္းျဖင့္ အသက္ေမြး ဝမ္းေက်ာင္း ျပဳေနသူ မဟုတ္ပါက
ေငြတိုးေခ်စားျခင္းဥပေဒကို ေျကာက္ေနရန္မလိုပါ။ ေထာင္ဒဏ္ ၅ ႏွစ္ဆိုသည့္ ဥပေဒက မိမိအတြက္ သက္ေရာက္ျခင္းမရွိပါ။ ထို့ေျကာင့္ အခ်ဳပ္ဆိုရေသာ္ မည္သည့္စာခ်ဳပ္မဆို ခ်ဳပ္ဆိုရျခင္းမွာ လြယ္သည္ ။
မည္သူမဆို လြယ္လြယ္ခ်ဳပ္ဆိုတတ္သည္။ သို့ေသာ္ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ျခင္းသည္ ထို႔ေလာက္ လြယ္သည္ မဟုတ္ပါ။ ဥပေဒကို နားလည္သူသည္
စာခ်ဳပ္ကို ခ်ဳပ္ဆိုစဥ္က အခ်ိန္အတြက္မေတြးပါ။ အဆံုးသတ္ကိုသာ ျကိဳေတြးပါသည္။ ျပႆနာ ျဖစ္လာခဲ့လွ်င္ ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့တဲ့ စာခ်ဳပ္က
ဥပေဒအရေဘာင္ဝင္ေအာင္ ေျဖရွင္းရလြယ္ေအာင္ ခ်ဳပ္ဆို ေပးျကရသည္။ သို့ျဖစ္၍ စာခ်ဳပ္လြယ္လြယ္ မခ်ဳပ္ဆိုျကပါႏွင့္ ဟုသာ တင္ျပအပ္ပါသည္။
U Aung Zay Ya (စာခ်ဳပ္ေရွ႔ေန)
